In Nederland leven ongeveer 10.000 mensen met een ernstig meervoudige beperking (EMB), van wie circa 75 procent een visuele beperking heeft. Voor veel cliënten met een ernstig meervoudige en visuele beperking is het lastig om duidelijk te maken hoe ze zich voelen, wat ze willen en wat ze nodig hebben. Het op de juiste wijze interpreteren van hun verbale en non-verbale signalen en hier adequaat op reageren, vraagt tijd en deskundigheid..
Mensen met EMB kunnen zelf geen direct antwoord geven als dit soort vragen aan hen wordt gesteld. Ze zijn volledig afhankelijk van de manier waarop anderen hun signalen interpreteren. Karin de Geeter en Kirsten Munsterman (2017) hebben vijf gebieden beschreven die de menselijke basisbehoeften adresseren. Deze vijf gebieden zijn binnen de verstandelijkgehandicaptensector inmiddels omgezet naar een algemeen bekend model, namelijk het LACCS-model. Het oorspronkelijke LACCS-programma was niet geschikt voor mensen met een visuele beperking en diende te worden aangepast. Het project is afgerond. Voor verdere implementatie is een vervolgaanvraag ingediend en goedgekeurd.
